انتخاب فاصله و پیکربندی یاتاقان بخش بسیار مهمی از طراحی موتور است و راه حلی که بدون اطلاع از عملکرد بلبرینگ انتخاب می شود احتمالاً طراحی ناموفق است.شرایط عملیاتی مختلف الزامات متفاوتی برای یاتاقان دارد.

هدف از روانکاری بلبرینگ جداسازی عنصر نورد و سطح نورد با یک لایه روغن نازک و تشکیل یک لایه روغن روان کننده یکنواخت بر روی سطح نورد در حین کار است و در نتیجه اصطکاک داخلی یاتاقان و سایش هر عنصر کاهش می یابد. جلوگیری از پختروانکاری خوب شرط لازم برای کار بلبرینگ است.تجزیه و تحلیل علل آسیب یاتاقان نشان می دهد که حدود 40 درصد از آسیب یاتاقان ها مربوط به روغن کاری ضعیف است.روش های روانکاری به دو دسته روانکاری با گریس و روغن کاری تقسیم می شوند.

روغن کاری گریس این مزیت را دارد که پس از یک بار پر شدن با گریس نیازی به پرکردن طولانی مدت ندارد و ساختار آب بندی نسبتاً ساده است، بنابراین به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد.گریس یک روان کننده نیمه جامد است که از روغن روان کننده به عنوان روغن پایه ساخته شده و با یک غلیظ کننده جامد با خاصیت چربی دوستی قوی مخلوط می شود.به منظور بهبود برخی ویژگی ها، افزودنی های مختلفی نیز اضافه می شود.روانکاری روغن، اغلب شامل روانکاری روغن در گردش، روانکاری جت و روانکاری مه روغن است.روغن روان کننده برای یاتاقان ها عموماً مبتنی بر روغن معدنی تصفیه شده با پایداری اکسیداسیون خوب و مقاومت در برابر زنگ زدگی و استحکام بالای فیلم روغن است، اما اغلب از روغن های مصنوعی مختلفی استفاده می شود.

آرایش یاتاقان قسمت های چرخان موتور (مانند شفت اصلی) معمولاً نیاز به پشتیبانی از دو مجموعه یاتاقان دارد و قسمت دوار به صورت شعاعی و محوری نسبت به قسمت ثابت دستگاه (مانند بلبرینگ) قرار می گیرد. صندلی).بسته به شرایط کاربرد، مانند بار، دقت دورانی مورد نیاز و الزامات هزینه، ترتیبات بلبرینگ می تواند شامل موارد زیر باشد: آرایش بلبرینگ با انتهای ثابت و شناور آرایش یاتاقان از قبل تنظیم شده (ثابت شده در هر دو انتها) هر دو انتها شناور هستند)

بلبرینگ انتهایی ثابت برای پشتیبانی شعاعی در یک انتهای شفت و برای موقعیت محوری در دو جهت به طور همزمان استفاده می شود.بنابراین، بلبرینگ انتهایی ثابت باید همزمان روی شفت و محفظه یاتاقان ثابت شود.یاتاقان‌های مناسب برای استفاده در انتهای ثابت، یاتاقان‌های شعاعی هستند که می‌توانند بارهای ترکیبی را تحمل کنند، مانند بلبرینگ‌های شیار عمیق، بلبرینگ‌های تماس زاویه‌ای دو ردیفه یا جفتی، بلبرینگ‌های خود تراز، بلبرینگ‌های کروی و غلتکی یا غلتک‌های مخروطی همسان. .بلبرینگ فرعییاتاقان‌های شعاعی که فقط می‌توانند بارهای شعاعی خالص را تحمل کنند، مانند رولبرینگ‌های استوانه‌ای جامد با یک حلقه بدون دنده، و انواع دیگر یاتاقان‌ها (مانند بلبرینگ‌های شیار عمیق، بلبرینگ‌های تماس چهار نقطه‌ای یا یاتاقان‌های رانش دو طرفه) و غیره. همچنین هنگام استفاده در گروه ها در انتهای ثابت استفاده می شود.در این پیکربندی، یاتاقان دیگر فقط برای موقعیت محوری در دو جهت استفاده می شود و درجه خاصی از آزادی شعاعی باید در صندلی یاتاقان باقی بماند (یعنی فاصله باید با صندلی یاتاقان رزرو شود).

یاتاقان انتهایی شناور فقط برای پشتیبانی شعاعی در انتهای دیگر شفت استفاده می شود و شفت باید دارای جابجایی محوری خاصی باشد تا نیروی متقابلی بین یاتاقان ها وجود نداشته باشد.به عنوان مثال، هنگامی که یاتاقان در اثر گرما منبسط می شود، جابجایی محوری می تواند باشد برخی از انواع یاتاقان ها به صورت داخلی اجرا می شوند.جابجایی محوری می‌تواند بین یکی از حلقه‌های یاتاقان و قسمتی که به آن متصل هستند، ترجیحاً بین حلقه بیرونی و سوراخ محفظه رخ دهد.